یادآوری و تصور

پارسال یه ماه و یکی دو هفته من و همسر با هم کله مون تو کتاب و لپتاپ بود و با هم کلی کار کردیم و همسر برای آزمون استخدامی میخوند و منم تند و تند مقاله خلاصه میکردم، هوا گرم بود، روزی 2 ساعت برق نداشتیم و ........

اما یادآوری اون روزها لبخند به روی لب من میاره. اینکه تلاش کردیم و نتیجه گرفتیم خدا رو شکر. سخت بود، یا تفریح نداشتیم، یا خیلی کم بود. اما می ارزید.

کتاب هنر ظریف اهمیت ندادن (The subtle art of not giving a F...) که میخونم همین رو میگه! میگه وقتی ما تلاش میکنیم و سختی هایی رو متحمل میشیم تا به هدف برسیم، شادی واقعی اینه، چون با یاآوری گذتشه، حتی به سختی های راه هم لبخند میزنیم و حس خوبی بهمون دست میده. شادی های کوتاه مدت مثل تفریح و فیلم دیدن و خوش گذرونی مثل قرصی می مونه که تاثیرش در حد چندساعته و به ما شادی لحظه ای تزریق میکنه و بعدش پوچی. چقدر حرفهای قشنگی میگه و چقدر واقعیت دارن. چقدر آدم هست که دنبال شادی های لحظه ای هستن و من هم گاها به خودم اجازه میدم از مسیری که میرم خسته شم و دنبال شادی های الکی بگردم، و الآن میبینم که چقدر اشتباهه. فقط تلاش برای هدفم من رو آروم میکنه و شادم میکنه.

حالا از تصور تابستون گرم که باز هم بجای اتاق کارمون برم بشینم پذیرایی پشت میزناهار خوریمون، چون اونجا خنکتره، و تند و تند تایپ کنم و بخونم و یادداشت بردارم، لذت میبرم. منتظرم تابستون بیاد و با وجود اینکه میدونم کلاسهام زیاد میشن، باز هم روزهای طولانی تابستون این فرصت رو بهم میدن که کار کنم و صبح وقتی بیدار میشم هوا زود روشن شه و نوید روزهای بهتر رو بهم بده.

دوهفته بود که جمعه هام رو میترکوندم و زیاد استفاده نکرده بودم، اما امروز راضی ام و کلی ریویو رو پیش بردم و یه قسمتش داره تموم میشه. با خودم فکر کردم انشاله اگه اتفاق خاصی نیفته آخر خرداد میتونم بفرستمش جایی برای چاپ که هنوز تصمیم نگرفتم کجا و باید از دوستم تو این مورد کمک بگیرم.

+همسر هویج خورشتی گرفته بود سرخ کردم بذارم فریزر، قسمت اول فیلم ماتریکس رو بعد مدتها دیدم و تصورات قبلیم تغییر یافتند. قسمت 2 و 3 هم دانلود شده و منتظر من هستن.

++وقتی این کتاب میگه ما گاها ارزشهای بیهوده ای داریم و رسیدن بهشون خارج از کنترل ماست یا تقریبا غیر ممکن، یاد حرفهای مامانم میفتم وقتی میگه به این چیزا فکر نکن و تلاش کن و با همسرت خوش باش. نمیخوام 60 سالم بشه بعد بفهمم که اشتباه کردم و چقدر الکی حرص خوردم، میخوام ارزش هام رو عوض کنم و شادی های طولانی مدت برای خودمون به دست بیارم، تازه اینطوری از مسیر و مشکلاتش هم بیشتر لذت میبرم.