بایدددد

یکی از عادت های بسیار بد من این میباشد که ساعتها قبل از انجام یه کاری زانوی غم بغل میگیرم و عزا میگیرم که وااای!

مثلا ساعت 4 کلاس دارم، میتونم بگم که از ساعت 12 من اعصابم خرد میشه که وای کلاس دارم چه بد! یا اگه قراره مهمون داشته باشم از 3 روز قبلش میگم وااای!

جالب اینجاست که وقتی شروع به کار میکنم کاملا با عشق این کار رو میکنم و این واای گفتن من از یه تصور غلط ذهنی نشات میگیره که نسبت به اون کار دارم!

مثلا کلاس رفتن برای من فوق العاده ست، تدریس یه کار هیجان انگیز و عالیه، اما تصور رفتن به کلاس من اشتباهه، یا اینکه مهمون داری خب خیلی هم عالی، کلی هم خوش میگذره!

اما تصور من تماااااام نکات منفی رو شامل میشه که شاید اصلا تو تجربه اصلی اون کار وجود نداشته باشه!

خیلی وقته این حالت رو دارم و مواقعی که نزدیک پ هستم، مثل امروز، این حالت شدید میشه!

تصمیم دارم این حالت و این عادت بد ذهنیم رو تغییر بدم، هنوز نمیدونم چطوری اما باید بتونم، داره با روح و روانم بازی میکنه!

فقط شروع کردم به فکر نکردن به کار بعدی که باید انجام بدم، تمرکز میکنم رو کار فعلیم، خیلی هم موفق نبوده ام تو این کار اما تلاششششش میکنم.

+این خواننده های بسیااار زیاد خاموش من اگه پیشنهادی دارن خوشحال میشم بشنوم.

++دو سه پست میباشد که بلاگ اسکای بازدید های کلی رو نشون میده اما بازدید هر پست رو جداگانه نشون نمیده، آیا برای همه این اتفاق افتاده یا خیر؟