تعطیلی

خیلی وقت بود اینقدرررررر از تعطیلی لذت نبرده بودم. خیلییییییی چسبید این تعطیلی.

همسری تعطیل نبود و کلاسش رو کنسل نکرده بود صبح رفت و منم دیگه نخوابیدم و به کلی کار عقب مونده م رسیدم و برنجم گذاشتم دم که ناهار آماده باشه. همسری اس داد که وقتی برسه بریم رفاه . رفتیم کلی خرید کردیم و اومدیم ناهار خوردیم همسری ولو شده منم اومدم مقاله بخونم و یکمی روی مقاله م که میخوام بفرستم چاپ کار کنم.

دیشب خونه مامان اینا بودیم و بعد اینکه برگشتیم من به همسری گفتم که مامان هم فهمیده که از مهرماه که ترم شروع بشه سر من شلوغه. گفت من بهت میگم فلان دانشگاه نرو اونجا تدریس نکن. منم گفتم خب من الآن باید تدریس کنم تا وقتی که فارغ التحصیل میشم و میرم مصاحبه جذب هیئت علمی و میپرسن کجاها و چه دروسی رو تدریس کردی رزومه م پر باشه اما گفت که بخاطر 6 واحد نمیگن تو رو برنمیداریم. همسری معتقده باید تمرکز کنم روی تز و خودم رو بخاطر 6 واحد خسته نکنم. ته دلم میدونم حق با اونه، میدونم که با 6تا کلاس کانون و 6 واحد دانشگاه خودمون و احتمالا 4-8 واحد دانشگاه ارشدم دیگه وقتی برای کارهام نمی مونه. اما خب دلم میخواد به همه شون برسم...

انرژی مثبت و امید همسری بی نظیره و اینکه به من آرامش میده که لازم نیست الآن 20 تا هندونه بردارم و بخوام به مقصد برسونم. از نظر من شدنیه ها اما خب سخته! کانون بیمه میکنه، و حقوقش به نسبت اینکه فقط تایم بعدازظهرم رو میگیره عالیه، اما از طرفی هدف من کانون نیست. یکم گیج شدم و یکم دلخور تا اینکه آرومم کرد و گفت همه چی درست میشه و فقط آروم باشم و فعلا تمرکز کنم رو تز.

نمیدونم اگه تو این روزها همسر رو نداشتم کی میتونست اینقدر آرومم کنه...

خدایا بخاطر همه نعمت هات شکر. ممنون که مراقبمونی.