من خجالتی، کمرو

همه شاگردام از این گفته من که بسیار خجالتی هستم شوکه میشن! تموم اون کسایی که من رو به طور محدود میشناسن اصلا باورشون نمیشه که من یک ورژن بسیااار خجالتی، کم رو و معذب هم دارم! که عموما در برابر بزرگتر ها، افرادی که نمیشناسم و افراد خاصی که خود به خوداز اول باهاشون معذبم، اینگونه هستم!

یک نسخه کم رو بودن من وقتیه که میخوام پولی رو که حقمه بگیرم! اولین بار وقتی بود که آموزشگاهی که اولین ترم بود تدریس میکردم حقوق یه کلاس رو دادن حقوق یه کلاس دیگه یادشون رفت! مامان و بابا گفتن برو بگو،من چندین جلسه چیزی نگفتم بعد که هیچ خبری از پول من نبود مجبور شدم رفتم و با هزار خجالت و 10 کیلو لاغر شدن گفتم و سریع متوجه اشتباهاشون شدن و .......

الآن هم مشکلی که دارم اینه که شاگرد خصوصی هام به موقع پرداخت نمیکنن! یه شاگردم از بهمن بخاطر کنکور دکترا نیومده و هنوزم 4 جلسه(4 جلسهههههه! کم پولی نیست) رو پرداخت نکرده و من روم نمیشه پیغام بدم که یا بیا ادامه کلاس یا اون 4 جلسه رو پرداخت کن خب!

و این یکی شاگردم هم همیشه لفتش میده! رسما رواعصابه و من نمیتونم بگم که به موقع پرداخت کن خب!

اما دیروز یه نفر که یه بار همدیگه رو دیده بودیم پیغام داد که چندتا جمله رو چک کنم برای چکیده مقاله ش میخواست! فارسی به انگلیسی، تخصصی فلسفه، گفتم کل چکیده ست؟گفت نه با اینکه فشار تحمل کردم اما زدم به سیم آخر و گفتم ویرایش نمیتونم،بخوای کل چکیده رو ترجمه میکنم وهزینه ش هم اینقدر!!! بر خلاف انتظارم گفت اوکی و فرستاد و گفت شماره کارت هم بفرست! حس خوبی بود!

اما نمیدونم چرا همیشه حس کرده ام که حق خودم رو خواستن یکم بده و سبک میشم! یا حس پررو بودن بهم دست میده! درحالیکه حقمه! مثلا شاگرد دومم از اول اسفند چیزی پرداخت نکرده و خب باید بفهمه که من دارم با این پولی که میگیرم زندگی میکنم، نه اینه خوش بگذرونم! درآمد من همین کلاس هاست!

کاش میتونستم همینطور که با این فرد غریبه رک رفتار کردم، با همه همینطور باشم.