باز هم آینده

به عنوان شخصی که تصور آینده خیلیییییی بهش انرژی میده،

شخصی که از رکود و درجا زدن بیزاره،

شخصی که با هدف گذاری زنده ست و نفس میکشه و یک لحظه بدون هدف نمیتونه ادامه بده،

دیروز صبح یک شکست عشقی کوتاه خوردم، و در طی تحقیق و تفحصی که انجام میدادم، متوجه شدم رشته ای که برای کارشناسی ارشد انتخاب کردم رشته های خاصی رو در کارشناسی میطلبد که رشته من جزوشون نبود...

بعد از همون دیروز هی از همسر میپرسیدم پس چیکار کنم و چی بخونم، و هی میگفت ترانه! و میخندید!!!

ذهنم درگیر بود و به همسر هم یادآوری کردم که منی که سال 90-91 که تازه داشتم ارشد میخوندم و حتی دکترا رو شروع نکرده بودم به استاد فرانسه مون گفتم که من قطعاااااااا در آینده یه رشته دیگه هم میخونم و میشم از اینایی که دوتا دکترا دارن...

پس دست برنداشتم و امروز باز هم پیش نیاز های رشته های مختلف رو بررسی کردم و 3 تا رشته پیدا کردم که میتونم ارشدشون رو بخونم.

البته اینم بگم حس میکنم این پیش نیازی همسانی رشته های کارشناسی و ارشد فقط تو وزارت بهداشت اینقدر سختگیرانه ست چون تغییر رشته تو وزارت علوم خیلیی راحتتره.

خلاصه که دوباره نور و رنگ به دنیای سلولهای بدنم بازگشت و با حال خوب به بقیه کارهام رسیدم.

چیزی که جالبه اینه که یه سخنرانی کوتاه برای همسر هم داشتم، دیشب میگفت بیخیاااال و نخون و... منم گفتم شما هرکاری خواستی انجام بدی من تشویقت کردم و برای پیشرفت و مهارت یا هر کورس جدیدی تشویقت کردم، چندتا مثال زدم و گفتم شما هم باید منو تشویق کنی حتی اگه علت این کار خیلی برات روشن یا توجیه پذیر نباشه.

بعد تاثیر اون سخنرانی این بود که امروز کلییییییی با انتخاب رشته اوکی بود و هی گفت اینو بخونی اینجوری میشه اونو بخونی فلان پست رو میدن بهت، اینو بخونی این مزایا رو داره...

خدا جونم شکرت.

و در نهایت امیدوارم خدای مهربون و غفار و غفور از گناهان من درگذرد...