آینده در گذشته

مودم همچنان بالا مونده! حتی بالاتر هم رفته!

یکم از خاطرات گذشته خوندم، از سالهای قبل...و بهم یادآوری شد من خیلیییییییی سرسخت تر از این حرفام!!

این دوروز تعطیل خیلییییی فکر کردم! و فک کنم برای اینکه بتونم راحت با این قضایا کنار بیام مغز و ذهن عزیزم شروع به فعالیت کردن و تمرکز کردن رو نقاط منفی و مسائل منفی و افزایش حس های منفی من به قضیه...

انگار مغز من برای بهتر کردن حالم و بالا نگه داشتن مودم، چاره ای جز منفی کردن گذشته نداره!

اصلا همین کارها رو کرده که من همیشه حال رو بیشتر از گذشته دوست داشتم دیگه!

از دست این مغز و کارهاش!! میبینی؟؟

اما من دوس ندارم حسم منفی شه، دوس ندارم وقتی به قضیه فک میکنم حس بدی داشته باشم! نمیخام حس پشیمانی، حس دیگه خوشم نمیاد، حس معلوم نیست دروغ میگفت یا نه، حس باز سادگی کردی ماهی کوچولو جان....رو حس کنم...نمیخام!

اما متاسفانه خیلی وقته مغزم رو سیستم اتوماتیک خودش داره کار میکنه و به من گفته تو کاریت نباشه من همه چی رو درست میکنم!

بنابراین نمیتونم کنترلش کنم و داره کاری رو که سالهای سال تمرینش کردم انجام میده...و دیگه افسارش دست من نیست...

و اما مغزم یه دستور دیگه هم داده، یه هدفی بزرگتر از چاپ مقاله و کتاب و....یادگیری زبان های مختلف دیگه!

و اینبار همسرم مخالفت نکرد و حتی در طی گفت و گوهای طولانی هم فکری کردیم و در نهایت امشب به نتیجه رسیدییییییییم...

اینکه من برای کنکور ارشد امسال برای چه رشته ای تلاش کنم :)

یعنی میشه یکی دیگه از آرزوهام برآورده بشه؟که من یه ارشد و دکترای دیگه هم داشته باشم؟ :)

خدایا توکل به تو و رحمت تو...