عجایب!

بخاطر رشته تحصیلی و بخاطر تعداد عظیم فیلم ها و سریال های امریکایی که دیدم مامانم همیشه بهم میگفت عین خارجی ها هستی! جالبه که در ظاهر و لباس پوشیدنم هییییییچ عنصر غربی دیده نمیشه اما در افکار و اخلاق و کارهایی که برام عادی شده خیلی تاثیر به سزایی داشتن!

اولیش اینه که رکم، البته فقققققققط در موارد مثبت و اصلا بی ادب نیستم و تاحالا کسی از دست من دلخور نشده چون خیلی ملاحظه میکنم، اما رک بودن من یعنی خیلی حرفها رو که خیلیها به زبون نمیارن من راحت میگم.

دومیش دوستایی بود که داشتم، اینکه من به همون اندازه که با دوستای دخترم راحت بودم، با پسرایی که باهاشون رفیق بودم راحت بودم هم جالب بود! و برای مامان غیر قابل هضم!! البته در اینکه مامان در مواردی حق داشت و دوستی هایی که در نظر من ساده بودن به پیشنهادی فراتر از سادگی از طرف پسرها منجر میشد، شکی نیست. ولی خب دقیقا همون لحظاتی که این اتفاق میفتاد فاتحه این روابط خونده میشد!

اما اینکه همسری هم مثل منه جالبه! در رک بودن و اینکه دوستانی داره که واقعا باهاشون رسمیه و خب هیچی بینشون نیست. کلا روابط اجتماعی هردومون خیلییییییی قویه. و من این رو خیلی دوست دارم.

مورد دوم اینه که برای من و همسری یه چیزهایی خیلی عادیه و اصلا برامون مهم نیست و معیار نبوده و کلا خیلی راحت از بعضی مسائل گذر میکنیم.

جالب اینجاست که این تناقض در من، تناقض بین اینکه پایبند اعتقاداتم هستم و از طرفی میتونم خیلی مسائل رو هضم کنم برای خودم هم هیجان انگیزه!

قبلا ها هربار همسر میگفت زود دفاع کن بریم از این کشور انگار آبی میریختن روی سرم، یه ترسی همه وجودم رو میگرفت. ولی اونروز با خودم گفتم چرا به این قضیه بد نیگا میکنی؟؟چرا فک میکنی اگه بری از اینجا ایمانت هم اینجا جا می مونه؟به خودم گفتم وقتی برای مسافرت رفتی اعتقادات موند اینجا که اگه برای همیشه رفتی بمونن اینجا؟تصمیم گرفتم اگر رفتیم از این فرصت برای هرگونه رشدی استفاده کنم، نه فقط رشد اقتصادی و مادی و آکادمیکی، تصمیم گرفتم رشد معنوی رو فراموش نکنم.

خدایا یاد خودت رو از ما نگیر.

++زندگی و امیدها و تصوراتم از آینده هرروز بهتر میشه. اما این رو که همیشه در نظرم آینده بهتره، و از تصوراتم بیشتر لذت میبرم تا از زمان حال هنوز ترک نکرده امممم.