الگوی من

من همیشه تو ذهنم یه بانوی باوقار دارم که الگوی منه، بانویی که هیچی به روش نمیاره، خیلی قویه، آرومه، همیشه لبخند میزنه و غرغر نمیکنه، به شوهرش میرسه، اگه حرفی زده شد و چیزی گفتن اصلا به شوهرش نمیگه، خیلی با سیاست رفتار میکنه و و. و.....

این شخص خیالی که ساخته شده از تکه هایی از افرادی که شخصا میشناسم، یا تو فیلمها دیدم یا شنیدم...یک زن ایده آله!

خیلی وقتها بهش نزدیک میشم و گاها تعجب میکنم از اینکه چطور بعضی چیزها رو به روم نمیارم و خیلی عادی میشم! و خیلی وقتها هم بخصوص وقتی عصبانی هستم و هرچی تو ذهنمه میگم خیلی ازش دور میشم! دیشب یکم ازش دور شدم و یه چیزی به همسر گفتم که نباید میگفتم! اما خب حالا گذشت...امیدوارم مثل خیلی چیزهای دیگه از خاطر همسری پاااااک بشه.

تصمیم دارم به حرف اون مشاوره گوش کنم! گفت خانوما لازم نیست کار خاصی کنن، فقط رو خودشون و سلامتی و شادابی شون کار کنن، ورزش برن، گردش برن، و شاد باشن.

بخاطر تغییرات هورمونی شدید از 3 شنبه قاطی دارم شدیییییییید! یه مقاله هم نخوندم، یکم لوس شدم و اونروز به همسری میگم تو مود لوسیم هستما...

میگفت قهوه خوبه، روزی یه فنجون از همه چی خوبه، گفتم حتی از من، گفت از تو که هرچقدرم باشه کمه...بعد گفت من منظورم اونایی هستن که تو دسترس نیستن، یه همچین چیزی، منم گفتم ممنون که به من گفتی در دسترس!!!!!!! گفت منظورم رو اشتباه متوجه شدی، من میگم هرچقدرم باشی سیر نمیشم و هر مقداری از تو کمه! گفتم دیدی لوس شدممممممممممممممم! گفت خدا به داد من برسه

دیشب خیلی ناراحت بودما، صبح هم تو ذهنم با خودم و همسرم قهر کرده بودم و حتی مثل همیشه بیدارش نکردم و خیلی آروم گفتم 6 ونیمه! اما بعد که بیدار شد و دست و صورتش رو شست بغلم کرد، کلا همه چی از ذهنم رفت و حالم خوب شد!! فک کنم الآن شدت لوس بودنم رو درک کردید!

هیچی دیگه! باید یکم برم بیرون و یکم هواخوری تا شب که همسری میاد یکم به خودم برسم حالم خوب شه اینطوری تو همین ماه اول زندگیم رو به باد فنا میدم 

++مامانم تشویقم میکنه میگه آفرین که غذا میپزی و از همین اول خودت رو به کار عادت میدی. امیدوارم همینطور پیش بره.