کوفتگی!

امروز شد اولین روز باشگاه رفتنم! 2 بار رفته بودم! یه بار گفت عکس بیار یه بار هم خیلی ناجوانمردانه چون میخواستن با دوستاشون برن ناهار بهم گفتن 5 شنبه ها زود تعطیل میکنیم! البته هیییییییشکی نبود اما خب!!

چند روزی معطل دوستم بودم که برنامه یک ماهه رو بهم بده و بگه از چه دستگاههایی استفاده کنم!

امروزم 25 دیقه پیاده روی تند_بسیار تند_دوندگی، بعد با دستگاههایی که روی عضلات دست و شونه و پشت و ... تمرکز داشت کار کردم!

خدا رو شکر کمر درد ندارم فقط عضلاتم کوفته شدن! به دوستم پیغام دادم که زانو درد گرفتم گفت رو پنجه بدو+تنبلی نکن زیاد تمرین کن

خلاصه که چسبید!

+امروز همینطوری خیلی یه هویی دلم خواست همسری بیاد، مامان هم عدس پلو پخت که بیاد شام.

++یکم از دست استاد راهنمام دلگیرم چون واقعا موضوعاتی پیشنهاد میکنه که در یک حیطه نیستن و من رو سردرگم رهاکرده و بعد وقتی تمرکز میکنم رو یه موضوع میگه حالا خودت رو محدود به اینا نکن! من میخوام سریعا کارم رو شروع کنم خب!!!

+++دیشب همسری گفت که خیلی خوشحاله که میریم سفر و کلی هیجان داره(کودک درونم فدای کودک درونش) و حتی گفت حول و حوش ظهر که مشغول رزرو و اینا بوده نفهمیده چطور نماز خونده!! به مامان هم گفتم! به خودشم گفتم! همسری به هرچی بخواد میرسه، تصمیم میگیره، تلاش میکنه، تسلیم نمیشه! یعنی من تسلیم نشدن واقعیی رو دارم میبینم!

از اینکه تنبل نیست خیلیییییی خوشحالم،و وقتی تصمیم میگرفتیم کجا بریم و توضیح داد که چرا زیاد دوست نداره بریم گرجستان خیلیییییی خوشم اومد! یعنی همسر من خیلیییییییی شدید مذهبی نیست، خیلی معمولیه و احکام اصلی و .......اما کم کم داره بهم ثابت میشه میتونم بهش اعتماد کامل داشته باشم و خیالم راحت باشه، چون خیلی چیزها رو شدید رعایت میکنه، و این همون چیزیه که من میخوام و فک کنم هر زنی ازش لذت میبره! یه مثالش اینه که با دوستات گرم نگیره و حتی بسیار سرسنگین هم باشه. (البته خواهرم میگه من یک حسودم!)

حالا دیگه بعد این همه خوبی ها، مهربونی ها و خوشی هایی که باهم داریم سخته همسر رو خیلی دوست نداشت، سخته واقعا سخته...

دوستش دارم...