فشارهای اجتماعی

یه  چیزی کشف کردم در مورد خودم! باز خود پنداریم گل کرد! فهمیدم که مشکل من اینه که نمیخوام بزرگ (تر!) شم!!!!!! نمیخوام دچار محدودیت های آدم بزرگ ها شم! این نارضایتی های من که از چند وقت قبل عمل جراحیم شروع شده بود و هر از چند گاهی عود میکنه از همین دسته ست! نمیخوام زیر بار محدودیت های اجتماعی له شم!

من نمیخوام چون استاد دانشگاهم و چون متاهلم و یا چون 27 سالمه نتونم یه لباسهایی رو که دوست دارم بپوشم! دوست ندارم از یه چیزی خوشم میاد دوستم بخنده بگه اون مناسب سن شما نیست! بارها شده از کوله پشتی های رنگی پنگی خوشم اومده و 2 تا از دوستام گفتن این مال بچه دبیرستانی هاست

و یا اینکه چندین بار با همسری از این اتفاقات افتاده! میتونم بگم از معدود افرادی که باهام همراهن مامان خودم و مادر همسره! جالبه که کودک درونشون کودک درون من رو درک میکنن و چندین بار شنیدم که میگن هرچی دوست داری بپوش یا هرکاری میخوای بکن به این عرف های اجتماعی توجه نکن!

اونروز از کانال خرید اروپا ساعت سفارش دادم رنگ صورتی پررنگ! خواهرم گفت خوشگله اما شاید برای یه فرد مجرد بهتر باشه

بعد امروزم یه کوله پشتی که قیمتش عالی بود 17 یورو سفارش دادم! اولش فکر کردم که من ترم بعد اگه تدریس کنم کم میتونم از این کوله استفاده کنم! بعد برای خودم درس خوندن های خودم، کلاس فرانسه، دوره های گردشگری و تکرار کردم و سفارش دادم سریع! سورمه  ای و سفید عالیییییییی! تصمیم دارم به کودک درونم توجه کنم و نذارم این فشارهای اجتماعی روحیه ش رو پیر کنن، البته تا جایی که آبرو ریزی نشه 

تازه دیروز که سریال "نفس" رو میدیدم و پدرناهید بهش گفت بیخیال پسره بشه و .......و امروز که فیلمی دیدم که Nina Dobrev بازی کرده بود و پسره بهش گفت تو فرصت های زیادی داری و آینده روشن با خودم تکرار کردم اینکه آخرین امتحان آکادمیک رو هم دادم دلیل نمیشه کارهایی رو که دوست دارم انجام ندم! و اینکه با یه مدرک دکترا باز برم ارشد رشته دیگه رو بخونم که آرزومه اصلا چیزی نیست که باعث شه دست و پای من روببنده! و محدودم کنه!

نمیذارم روحیه و حس های خوبم خراب شن. من از زندگی لذت میبرم در هر صورت